Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Quis istud possit, inquit, negare? Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
Quo tandem modo?

Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Bork: Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
Bork: Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Bork: Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Cum enim superiores, e quibus planissime Polemo, secundum
naturam vivere summum bonum esse dixissent, his verbis tria
significari Stoici dicunt, unum eius modi, vivere adhibentem
scientiam earum rerum, quae natura evenirent.

Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur,
si laboret?

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est.
Quid censes in Latino fore?
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quo minus animus a se ipse dissidens secumque discordans gustare partem ullam liquidae voluptatis et liberae potest. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Suo genere perveniant ad extremum; Bork

Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Satis est ad hoc responsum. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Bork